Zweden

 

Van 07-04-tot 23-4-2016 zijn we in Zweden geweest om een lang gekoesterde wens van mij (Dick) uit te laten komen. Baltsende Korhoenders fotograferen wilde ik al heel lang en daar dit in Nederland niet zo snel meer zal gebeuren, moet je uitwijken naar het buitenland. De balts van de Kraanvogels en van de Brilduiker zou ook gefotografeerd kunnen worden, wat ook goed gelukt is...Er zijn verschillende fotohutten verhuurders in Scandinavië (Noorwegen, Finland en Zweden) waar je uit kunt kiezen. Wij hebben gekozen voor www.schweden-wichmann.de omdat wij van andere fotografen goede berichten over deze firma gekregen hadden. En ja, het moet gezegd, dat Hilmar en Petra Wichmann hun zaakjes goed voor elkaar hebben. Als klant kom je er niets tekort voor wat betreft de verzorging van de inwendige mens door Petra en voor de fotograaf zet Hilmar zich voor 100 % in. Wij voelden er ons direct thuis!! Acht dagen volledige verzorging, waarbij je meestal met twee fotografen nog in het donker naar naast elkaar staande hutten gebracht wordt. Ieder heeft dus een eigen hut ter beschikking. In het donker betekende voor ons wel tussen half 3 en 3uur het bed uit en dat breekt je halverwege de trip een keer op waarbij ook ruimte is om eens een beetje bij te slapen. Meestal waren we rond 10 uur ‘s morgens weer terug voor het ontbijt (in de hut kreeg je ook een paar boterhammen en koffie) een uurtje plat en dan ’s middags weer een trip. Meestal gingen Mira en ik dan alleen op stap naar plekjes die Hilmar ons op de kaart wees. Dit vooral omdat Mira niet of bijna niet meeging in de hutten. De familie Wichmann is een echte aanrader vinden wij !! Er zijn verschillende manieren om naar Hamra te reizen. Wij zijn via Kiel in Duitsland naar Oslo in Noorwegen gevaren omdat het dan nog maar 5 uur rijden is naar Hamra. Dit is wel duurder dan via Kiel naar Götenborg, wat een stuk goedkoper is, maar dan moet je nog wel 8 uur rijden. Het is de moeite waard om alle mogelijkheden thuis al te onderzoeken en dit geeft ook al veel voorpret vinden wij.

Na deze acht dagen zijn we nog wat noordelijker gegaan naar Marco Hassoldt www.wildlifesweden.se . die een fotohut verhuurd om beren en veelvraten te fotograferen. Dit is een Nederlandse man die kamp Ångra beheert in het plaatsje Kårböle. Een drijvende, zeer goed geïsoleerde fotohut op een meertje waar je ‘smiddags rond 3 uur heengebracht wordt per boot en waar je de andere morgen rond 11 uur weer opgehaald wordt. Je blijft dus overnachten in de hut. Het moet met nadruk gezegd worden dat deze hut een fantastische ervaring was voor ons met alle faciliteiten om zo lang in een hut te verblijven. Er is een toilet buiten op een steigertje, binnen is plaats voor 4 fotografen die allen een groot gecamoufleerd gat hebben om uit te fotograferen. Iedereen heeft een goede verstelbare stoel en er is plaats voor 4 om te slapen. Om de hut kompleet te maken heeft Marco er een gaskachel en een mogelijkheid om eten te verwarmen in aangebracht. Eten breng je zelf mee waarbij wij aanraden om alleen brood mee te nemen en een warme maaltijd de andere dag bij Marco te bestellen, die lekker en betaalbaar is. Koffie of thee zetten kan ook op een gasstelletje.

Wij waren er in april, het meer was nog bevroren en Marco bracht ons met zijn auto een stuk door het bos, waarna nog 200 meter gelopen moest worden en het laatste stukje over het ijs. En eerlijkheidshalve moeten wij zeggen dat het voor fotografen eigenlijk pas interessant wordt in de maanden juni en juli omdat het dan praktisch niet donker wordt. De beren en veelvraten komen pas laat op de avond en in april is het dan al donker, uitzonderingen waren er wel maar toen wij er waren hebben we geen beren of veelvraten gezien. Aan Marco heeft dit niet gelegen,die doet er alles aan om het voor de dieren zo aantrekkelijk mogelijk te maken met het slachtafval wat hij gebruikt om ze te lokken.  We verbleven vier dagen bij Marco en we zijn zeker van plan om deze hut nogmaals te bezoeken maar dan rond de kortste nacht.

Als laatste hebben wij nog een paar dagen een huisje gehuurd (Fulufjällsbyn) aan de rand van het nationaal park Fulufjället waar de hoogste waterval (60 meter Njupeskär) van Zweden is te bezichtigen. Dit park ligt dicht bij het plaatsje Särna, richting de grens met Noorwegen. De waterval was bijna geheel bevroren en de klim ernaartoe was behoorlijk zwaar. Soms zakte je tot je knieën in de sneeuw. Maar evengoed zeer de moeite waard.

Helaas komen wij altijd tijd tekort en zat deze trip er weer op… positief is dat we weer kunnen uitkijken naar een nieuwe bestemming. Voor meer foto's kijk op Zweden.

 

© foto’s Mira Diels en Dick Hoogenboom

© tekst Dick Hoogenboom.