Een enkele dauwdruppel

Voor dag en dauw druppelt 
iets binnen van een verleden
dat eens langs de gouden regen
mocht gaan. Dat nimmer het 
goudstof kon wegen dat 
doorsijpelde langs de rode 
rozen van het bestaan.

Een enkele dauwdruppel blijft
eens hangen in het spinnenweb
dat zich eens vormen kon; een
transparant geheugen dat 
dauwdruppelt in de krachteloze
najaar's zon.

Dauwvol, berouwvol om alles
dat dauwdruppelend aan een 
heden voorbij kan gaan, kent 
morgen een verleden dat niet 
aan het spinnenweb voorbij 
kan gaan.

Schrijver: 
Willem B. Tijssen, 9 november 2015

Bij_gedicht_van_de_maand_oktober.jpg